जिउँदैलाई सहिद घोषणा

१६ माघ, काठमाडौं ।

 मधेस आन्दोलनका क्रममा मारिएकालाई सहिद घोषणा गर्ने क्रममा भारतमा उपचार गराउन गएका एक व्यक्तिलाई पनि सहिदको सूचीमा राखिएको रहस्य खुलेको छ । गृहमन्त्रालयले सूची सच्चाए पनि मधेसवादी केही दलले भने जिउँदै रहेका जनकपुरका पवनकुमार साहलाई सहिदकै सूचीमा राखेका छन् ।

मधेसवादी दलहरुको सिफारिसमा मधेस आन्दोलनका क्रममा मारिएका ५२ जनालाई गृह मन्त्रालयले २०६७ असारमा सहिद घोषणा गरेको थियो । त्यसमा जनकपुरका पवनकुमार नामसमेत थियो सहिद परिवारले पाउने दस लाख रुपैयाँ पवनको परिवारलाई उपलब्ध गराउन शान्ति तथा पुनःनिर्माण मन्त्रालयले निर्णयसमेत गरेको थियो ।

तर, दसलाख रुपैयाँ लिन साह परिवार काठमाडौं आएको थियो । क्षतिपूर्ति लिन पवनसमेत सँगै आएका थिए । पवन जिउँदै भएको थाहा भएपछि उनको नाम हटाएर गृहमन्त्रालयले सूची सच्चाएको छ । त्यसअघि मधेस आन्दोलनका २६ औं सहि दभनेर गृहमन्त्रालयको सूचीमा पवनको नाम पनि उल्लेख थियो ।

हाल जनकपुरमा पसल गर्दै आएका पवन मारिएको भन्दै तराई मधेस लोकतान्त्रिक पार्टीले सहिद घोषणा गर्न शान्ति तथा पुनःनिर्माण मन्त्रालयमा सिफारिस गरेको थियो । तमलोपाले पवन २१ माघ ०६३ मा जनकपुरमा मारिएको भन्दै सहिद घोषणा गर्न सिफारिस गरेको थियो ।

 नयाँपत्रिका दैनिकबाट

जुद्ध वारुण यन्त्रलाई पानीको अभाव

१६ माघ, ललितपुर । 

ललितपुरको पुल्चोकस्थित जुद्ध वारुण यन्त्रलाई आगो निभाउन पानीको अभाव भएको छ । ललितपुरमा पर्याप्त पानीको स्रोत अभाव भएकोले आगो निभाउने पानी लिन अग्नि नियन्त्रक टोलीलाई बौद्ध, महाङ्काल या भैंसेपाटीसम्म पुग्नुपर्ने बाध्यता छ ।

कतै आगो लागेको खबर पाउनेबित्तिकै आगो नियन्त्रण गर्न हिंड्नुपर्नेमा सबैभन्दा पहिला पानी लिन कता जाने भन्ने चिन्ताले सताउने गरेको टोलीका सदस्य रोहितबहादुर श्रेष्ठले बताउनुभयो ।

‘टाढा पुगेर पानी भरेर आउँदा आगोले कति क्षति पुर्‍याइसकेको हुन्छ, आगो निभाउने क्रममै पानी सकियो भने त झनै बिजोकै हुन्छ,’ श्रेष्ठले भन्नुभयो ।

अन्तर्राष्ट्रिय मान्यताअनुसार आगलागी भएको तीनदेखि पाँच मिनेटभित्र आगो नियन्त्रण टोलीले सेवा पुर्‍याइसक्नुपर्छ । तर ललितपुरको जुद्ध वारुण यन्त्रको अग्नी नियन्त्रक टोलीलाई भने आगलागी भएको स्थानमा पुग्ने त कहाँ हो कहाँ पहिले पानीको जोरजाम गर्नतिर लाग्नुपर्ने स्थिति छ । यस समस्यालाई आफूले पनि झेलेको कार्यालयका पूर्वकर्मचारी केवलकुमार चापागाईं बताउनुहुन्छ ।

त्यसो त कार्यालय परिसरमा एउटा इनार छ । इनारको पानी पिउनका लागि प्रयोग गरिन्छ । तर इनारको पानीले पनि पिउन नपुग्ने बाध्यता छ । इनारको पानीले खानै नपुग्ने भएकाले आगो निभाउन भनेर दमकलमा ल्याइएको पानी खानुपर्ने अवस्था रहेको कार्यालयका कर्मचारीहरू बताउँछन् ।

कार्यालयमा हाल चारवटा दमकल रहे पनि तीन वटा बिग्रेर थन्किएका छन् भने दुई हजार चार सय लिटर क्षमताको एउटा दमकलले मात्र काम गर्दछ ।

आहा गोल्डकपको उपाधि नविल थ्रि-स्टारलाई

पोखरा १५ ।
पोखरामा समपन्न नवौं आहा गोल्डकपको उपाधि काडमाडौको नविल थी्रस्टारले जितेको छ । थ्रि-स्टारलाई उपाधि दिलाउन खेलको २५ औ मिनटमा बुद्ध चेम्जोङले निर्णायक गोल गरेका थिए । पहिलो हाफमा केही दवावमा देखिएको मनाङले दोस्रो हाफमा उत्कृष्ट खेल पपिस्कएपनि गो्लको खाता खोल्न नसक्दा हार टार्न भने सकेन । पोखरा रंङशालामा भएको खेलमा दुबै पक्षमा राष्ट्रिय टिमका अधिकाशं खेलाडीहरु भएकाले भिडन्त प्रतिस्पर्धात्मक र रोचक भएको थियो । यस अघि राजधानीमा संचालन भएको ब्रिटिस गोर्खा कपको फाइनलमा पनि थ्रीस्टारले मनाङलाई स्तब्ध पारेको थियो ।

जितसँगै थ्रीस्टारले २ लाख रुपैंया र उपविजेता मनाङले १ लाख नगद हात पारेका छन् । थ्रिस्टारका क्याप्टेन सञ्जीव बुढाथोकीले सर्वोत्कृष्ट खेलाडी घोषित हुँदै अल्वा मोटरसाइकल जित्न सफल भए ।

यस्तै थ्रिस्टारका स्ट्राइकर बुद्ध चेम्जोङ्ग,, फिडमिल्डर अनिल ओझा,, गोलकीपर किरण चेम्जोङ्ग र प्रशिक्षक मेघराज केसी उत्कृष्ट घोषित भए भने मनाङ्गमस्र्याङ्गदीका दीपक भुषाल उत्कृष्ट डिफेण्डर भए । उनीहरुलाई जनही १० हजार रुपैयाँ प्रदान गरिएको थियो । सर्वाधिक गोलकर्ताको उपाधि मनाङ्गका दुई खेलाडी सन्तोष साहूखल र सुजल श्रेष्ठले संयुक्तरुपमा पाए । खेल अवधिभर सर्वाधिक ३÷३ गोल गरेका उनीहरुले पुरस्कारवापत् १५ हजार रुपैयाँ बाँडेर लिए । त्यस्तै, हिमालयन शेर्पा क्लब अनुशासित टिम घोषित हुँदै नगद ५ हजार रुपैयाँ पायो ।

खेल समाचार

आहा गोल्डकपको उपाधिका लागि आज थ्रीस्टार र मनाङ भिड्दै

पोखरा, १५ माघ । पोखरामा जारी नवौं आहा गोल्डकपको उपाधिका लागि आज दुई चर्चित क्लब थ्रीस्टार र मनाङ मस्र्याङदी भिड्दै छन् ।

पोखरा रंङशालामा दिउँसो २ बजे पछि शुरु हुने आजको खेल अत्यन्त प्रतिस्पर्धात्मक र रोचक हुने अनुमान गरिएको छ । यस अघि राजधानीमा संचालन भएको सर्वाधिक पुरस्कार राशीको फुटवल प्रतियोगिता ब्रिटिस गोर्खा कपको फाइनलमामा यिनै दुई टोलीबीच खेल भएको थियो । जसमा थ्री स्टार विजयी भएको थियो ।आजको खेलमा उत्कृष्ट खेल प्रर्दशन गरि उपाधि आफ्नो पक्षमा पार्ने दाउमा थ्री स्टार रहेको छ भने मनाङ पनि यसअघिको हारको बदला लिने दाउमा रहेको छ ।
प्रतियोगितामा बिजेताले उपाधिसहित २ लाख रुपैंया र उपविजेताले १ लाख नगद प्राप्त गर्ने छ । त्यस्तै उत्ककृष्ट प्रशिक्षक, स्ट्राइकर, मिडफिल्डर, डिफेन्डर र गोलरक्षकलाई समेत नगद १० हजार रुपैंया प्रदान गर्ने बताइएको छ ।

केहि नया नेपाली गीतका शब्दहरु

चोखो माया लाकै हो
चोखो माया लाकै हो लाईन भनु कसरी
ज्यान फालेर धाकै हो धाईन भनु कसरी
तिमीलाई धोके बाज भन्ने त मन छैन
तर धोका खाकै हो खाईन भनु कसरी

रामले सिता पाउन जस्तो युद्ध गरीन म
बलजफ्ती हरण गर्ने रावण परिन म
तिम्रो कोहि छ जस्तो लाग्यो अघि सरिन म
सगै जिउन चाहेकै हो चहिन भनु कसरी

गुनको माया उखेलेर सुनको माया सारयौ
मै मरेत केहि थिएन चोखो माया मारयौ
जुगै भरि सम्झी रुदै हिडन पारयो
तिम्रै गीत गाकै हो गाईन भुनँ कसरी
चोखो माया लाकै हो लाईन भनु कसरी

  शब्द - एक नारायण भण्डारी

तिमी एक दिन फर्कि आउने छौ

तिमी एक दिन फर्कि आउने छौ बाटैभरीका यी फूल सुके पछि

सधै तिमीलाई घोचिरहने, यो काडाको मन दुखे पछि । 

रुवाए सही तिमीलाई सम्हाल्ने निहुहरुमा

लेखा नै त्यस्तो यो जन्मको भन के गरु म

तिमी एक दिन फर्कि आउने छौ बाटैभरीका यी फूल सुके पछि

टुक्रिए सायद आफै नै तिम्रा ती चोटहरुमा

प्राप्ती नै यस्तो यो भाग्यको तिमीलाई के भनूँ म

तिमी एक दिन फर्कि आउने छौ बाटैभरीका यी फूल सुके पछि

  शब्द - भुपेन्द्र खडका

नेल्सन मण्डेला घर फर्किए

वृद्ध उमेरका कारण स्थास्थ्यमा आएको समस्याले गर्दा अस्पतालमा भर्ना भएका दक्षिण अफ्रिकि महान् नेता  एवम् पूर्व राष्ट्रपति नेल्सन मण्डेला घर फर्किएका छन् ।

मण्डेलाको स्वास प्रश्वासमा समस्या देखिएपछि दुइ दिन अघि उनलाइ अस्पतालमा भर्ना गरिएको थियो । मण्डेलाका स्थास्थ्य समस्या देखिएपछि उनका हजारौँ समर्थकहरु उनलाइ राखिएको अस्पताल बाहिर जम्मा भएका थिए । मण्डेला हाल ९२ बर्षका भएका छन् । दक्षिण अफ्रिकाका उपराष्ट्रपतिले मण्डेला ठिक भएर घर फर्किएको पुष्टि गरेका छन् ।

वीवीसी नेपाली सेवा मार्चदेखि सर्टवेभ फ्रिक्वेन्सीमा नबज्ने

१३ माघ, काठमाण्डौ ।

 बेलायतबाट संचालित वीवीसी बिश्व सेवाले प्रसारण गर्दै आएको नेपाली सेवा आगामी मार्चबाट सर्टवेभका फ्रिक्वेन्सीहरुमा बन्द गर्ने भएको छ । यो निर्णयसंगै वीवीसी नेपाली सेवा नेपालका एफएम स्टेशन र अनलाइनबाट मात्र सुन्न सकिने छ । ‘कतिपय नेपाली संचारमाध्यममा उल्लेख भएझै नेपाली सेवा नै बन्द हुन लागेको हैन- वीवीसी नेपाली सेवाका प्रमुख रवीन्द्र मिश्रले भन्नुभयो- ‘सर्टवेभका फ्रिक्वेन्सीमा मात्र प्रसारण बन्द गर्न लागिएको हो ।’ सर्टवेभमा स्रोता कम भएकाले यो निर्णयबाट कम स्रोतालाई मात्र असर पर्ने मिश्रले जानकारी दिनुभयो । ‘हामीसंग अहिले पनि १ सय ५० भन्दा बढी एफएम एटेशनहरु पार्टनर छन र यो क्रम बढ्दो छ’- मिश्रले भन्नुभयो-’अहिले एफएम रेडियोमार्फत वीवीसी सुनिरहेका स्रोतालाई कुनै असर पर्दैन् ।’

वेलायत सरकारबाट पाउने अनुदान कटौती भएपछि वीवीसीले बिभिन्न भाषा सेवा बन्द गर्नुका साथै थुप्रै भाषाको सर्टवेभ फ्रिक्वेन्सी बन्द गर्ने निर्णय गरेको अन्तराष्ट्रिय संचारमाध्यमहरुले जनाएका छन् । वीवीसीले नेपाली, हिन्दी लगायत धेरै भाषा सेवाका सर्टवेभ फ्रिक्वेन्सी बन्द गर्ने निर्णय गरेको छ । पुरानो प्रबिधि र खर्चिलो पनि भएकाले वीवीसीले सर्टवेभ माध्यमलाई प्राथमिकतामा नराखेको भन्दै मिश्रले आगामी दुई तीन बर्षमा धेरैवटा सेवालाई सर्टवेभबाट हटाउन लागिएको जानकारी दिनुभयो । सन् २०११ को मार्चबाट नेपाली भाषाको सेवा सर्टवेभमा प्रसारण हुनेछैन् ।

पाँच भाषाको सेवा बन्द

यसैवीच वीवीसी बिश्वसेवाले ५ वटा भाषा सेवा बन्द गर्ने भएको छ । यससंगै आगामी ३ बर्षमा बिश्वसेवाका ६ सयभन्दा बढीले रोजगारी पनि गुमाउनेछन् । कटौतीमा पर्ने भाषाहरुमा अल्बिनियाली, म्यासेडोनियाली, सर्बियाली, क्यारेबियनकालागि अंग्रेजी र अफ्रिकाका लागि पोर्चुगाली रहेको वीवीसीले जनाएको छ ।

वेलायतको बिदेश मन्त्रालयले दिंदै आएको अनुदान कटौती गरेका कारण यस्तो निर्णय लिनुपरेको वीवीसीले जनाएको छ ।

कतै तपाईको मोबाइलले पनि नेपाली फन्ट सर्पोट गर्दैन ?

posted by Landscope Pill

काठमाडौँ । युनिकोड नेपाली फन्टको विकास भए सँगै इन्टरनेटमा अंग्रेजी भाषाको लगभग आधिपत्य समाप्त भएको छ । जस्को कारण नेपालमा धेरै नेपाली भाषाका Website हरु समेत  संचालनमा आउन थालेका छन् । सुचना प्रविधिको बढ्दो विकासले आजभोली गाउँ घर तथा सहर बजार सबैको हात हातमा मोबाइल हुन थालेको छ । इन्टरनेटको निम्ती Compuer मा नेट नै जोड्नु पर्ने वा Cyber Cafe  नै धाउनु पर्ने बाध्यता पनि अब अन्त्य भएको छ ।  

नेपालमा मोबाइल सेवा प्रदायक कम्पनीहरुले इन्टरनेट सेवा GPRS, 3 G Service  उपलब्ध गराउन थालेपछि Social Networking Website हरुको प्रयोगकर्ता पनि बढ्न थालेका छन् ।  तर कति पय मोबाइलमा Nepali Unicode font मा समस्या आउँदा धेरै नेपाली प्रयोगकर्ताहरु समस्यामा पर्ने गरेका  छन् । कसरी मोबाइललाई नेपाली फन्ट Support  गर्ने बनाउने त ? 

१. मोबाइलमा Opera Mini  ब्राउजर नभए  Compuer Browser बाट आफ्नो मोबाइलको ब्रान्ड र मोडेल अनुकुलको Software Download गर्नुस र मोबाइलमा install गर्नुस । अथवा मोबाइलबाट नै गुगल सर्च गरेर Opera Mini  Download  र Install   गर्नु होस् । 

२. Opera Mini  Install भए पछि खोल्नुस र Adress bar मा about:config  टाइप गरी Enter  हान्नुस् । 

३. अब खुल्ने पेजलाई स्क्रोल गर्नुस र तलतीरको "Use bitmap fonts for complex scripts " भन्ने Option मा हेर्नुहोस् । 

४. अब सो  Option को पछाडी भएको no  लाई yes  गर्नुस र Save गर्नुहोस् 

५. अब मोबाइललाई Restart गर्नुहोस् । Browser मा देखिने फन्टहरु  साना वा ठुला भए तपाईले घटाउन वा बढाउन पनि सक्नुहुन्छ । 

भारतीय दुतावासद्वारा नेपाललाई २० एम्वुलेन्स

भारतले आफ्नो ६२औं गणतन्त्र दिवसको अवसरमा नेपालका २१ जिल्लाका विभिन्न अस्पताल, परोपकारी संस्था र शैक्षिक संस्थालाई २० एम्बुलेन्स र चारवटा बस उपहार प्रदान गरेको छ । गणतन्त्र दिवशका अबसरमा काठमाण्डौको लैनचौर स्थित दुतावासमा आयोजित समारोहमा नेपालकालागि भारतीय राजदूत राकेश सूदले १७ जिल्लाका उपहार प्राप्त गर्ने संस्थाहरुलाई १६ वटा एम्बुलेन्सहरु र ४ बसहरु उपहार स्वरुप प्रदान गर्नुभएको हो । बाँकी ४ एम्बुलेन्सहरु वीरगञ्ज स्थित भारतीय महावाणिज्य दुतमार्फत वितरण गरिएको हो ।

राजदूत सूदले नेपालका केही दुर्गम जिल्लाहरु लगायत विभिन्न स्थानमा रहेका ३६ शैक्षिक तथा तालिम संस्थानहरुलाई पुस्तकहरु समेत उपहार स्वरुप प्रदान गर्नुभएको थियो । भारतले सन् १९९४ देखि नेपालको ६८ जिल्लाहरुमा अवस्थित विभिन्न संस्थाहरुलाई ३०२ वटा एम्बुलेन्सहरु प्रदान गरिसकेको छ । भारत सरकार र भारतीय जनताको नेपाली जनतासँग शान्ति र विकासको कदममा सँगै हिड्ने प्रतिबद्धता स्वरुप एम्बुलेन्स उपहार प्रदान गरिएको भारतीय दुतावासले जनाएको छ । समारोहमा राजदुत सूदले भारतीय राष्ट्रिय झण्डा फहराई भारतका राष्ट्रपतिले दिनुभएको सन्देश पढेर सुनाउनु भएको थियो ।

यसैबीच भारतको ६२ औँ स्वतन्त्रता दिवसको उपलक्ष्यमा आज भारतीय राजदुतावासमा स्वागत समारोहको आयोजना गरिएको छ । भारतीय राजदूतावास लैनचौरमा आयोजित उक्त समारोहमा मन्त्रीगण, संवैधानिक अङ्गका प्रमुख, विभिन्न राजनीतिक दलका नेता, सभासद्, विभिन्न कूटनीतिक नियोगका प्रमुख, साहित्यकार, पत्रकार, प्राध्यापकलगायतका महानुभावहरूको उपस्थिति थियो । समारोहमा नेपालका लागि भारतीय राजदूत राकेश सुद र भारतीय राजदूतावासका विशिष्ट अधिकृतहरूले स्वागत गर्नुभएको थियो ।

Sport News

मनाङ्ग अन्तिम चारमा

माघ ११ । स्थानिय रेडियो
मनाङ्ग मस्र्याङ्गदी क्लब पोखरामा जारी नवौ आहा गोल्डकपको अन्तिम चारमा प्रवेश गरेको छ । पछिल्ला दुई प्रतियोगिताहरुमा उपविजेतामा चित्त बुझाउन बाध्य मनाङ मस्र्याङदी सोमबारको खेलमा अतिरिक्त समयमा भएको गोल गरी सेमिफाइनलमा प्रवेश गरेको हो ।

सोमबारको खेलमा टोलीका भरपर्दा खेलाडी सन्तोष साहूहलले अतिरिक्त समयको पाचौ मिनेटमा गरेको गोलको मद्दतले आर्मीलाई पराजित गर्दै मनाङ्गले आन्तिम चारमा आफ्नो स्थान पक्का गरेको हो । पोखरा रंगशालामा सोमबार भएको खेलमा निर्धारित ९० मिनेट गोलरहित बराबरीमा सकिएपछि निर्णयार्थ अतिरिक्त २० मिनेट थपिएको थियो । मनाङ्गका दीपक भुषालले प्रहार गरेको फ्रिकीकलाई सन्तोषले पेनाल्टी नजिकैबाट पाएको बल हेडमार्फत गोलमा परिणत गरेका हुन् ।
मनाङ्गले अब पहिलो सेमीफाइनल खेल आयोजक सहाराक्लबसँग बुधबार खेल्नेछ । आज मंगलबार हुने अन्तिम क्वार्टरफाइनलमा डिफेण्डिङ्ग च्याम्पीयन नेपाल प्रहरी क्लब र सहारा फुटबल क्लब यूकेबीच हुने छ ।
आज मंगलबारको खेल दिउँसो २ बजे पछि पोखरा रङशालामा हुनेछ । सहारा युके रुपन्देही ११ लाई पराजीत गर्दै सेमिफाईनल प्रबेश गरेको हो भने पुलिस सिधै बाई पाएर क्वार्टरफाईनल प्रबेश गरेको हो ।

written by Landscope Pill
मै हिंड्ने दीन आएर अरे
कोलाहल यो सहरमा स्तब्धता छायो,
बैंशले उन्मक्त भै
सगरमा डुबुल्की मारिरहने त्यो
कालो बादल धरधरी रुने लाग्यो l

यो सहरलाई एकोहोरिएर हेरी
हाँसिरहने त्यो नीर्दोश हिमाल मौनतामा
सुख्खा आँखा,
बगर जस्तो छाती बनाइ
निशब्द भए हेर

आज तिम्रो याद आयो त्यसैले त पिएँ
यसैलाई साथ मानी आज सम्म जिएँ

के हुन्छ भोलि बाँच्छु या मर्छु त्यो त था छैन
रित्तो छु नमाग्नु केहि जति दिनु सबै अतितमा दिएँ
नदि बनि बग्छ आँशु जति रोक्न खोजे पनि
रोकिन्छ कि आँशु भन्दै आज बोतल साथ मैले लिएँ

तिमीलाई नै बलि दिएँ खुसि सारा आँशु मात्र राखें
पोखिएका खुसीहरू उठ्छ भनि फेरी मन सिएँ
आज तिम्रो याद आयो त्यसैले त पिएँ
यसैलाई साथ मानी आज आज सम्म जिएँ !!!

राजु कुँवर
चापाकोट २ स्यांग्जा
हाल साउदी अरेबिया

म चाहन्न तिम्रो बाटोमा

म चाहन्न तिम्रो बाटोमा काँडा बन्न
जे सुकै गर तिमीले तर सक्दिन नराम्रो भन्न


बरु रातै भरी सिरानि रुझाउला
मेरे भाग्य यस्तै भनि चित्त बुझाउला
देख्न पाए पुग्छ केहि चाहिदैन
चाहेर पो के भो चाहेको पाईदैन
म चाहन्न तिम्रो बाटोमा काँडा बन्न

खोलाले नै बगर बनाउदो रहेछ
मायाले नै मुटु जलाउदो रहेछ
जले पनि जाति पिरतीको घाटमा
आखिर जल्नु नै छ कुनै दिन त घाटमा
म चाहन्न तिम्रो बाटोमा काँडा बन्न

Written by Landscope Pill
तिम्रो सपना पुरा हुन्न क्यारे आमा
थालानितिरै असफल हुन थालिसकेको छु l
अघि बढ्दै बढ्दै गैरहेको बेला मैले
बीच बिचमा धरापहरु भेट्न थालिसकेको छु l

पापी यो दुनियामा दुखको गाँस निल्दा निल्दै
बैशको फुल झार्न थालिसकेको छु l
अत्याचारको मैदानमा भिड्द भिड्दै
सबै परिश्रम लुटाउन थालीसकेको छु  l

मैले देखेको त्यो स्वोर्निम संघार टेकना
कुद्दा कुद्दै त्यो नकचरो घाम डुब्न थालिसकेको छ l
पुग्नै लाग्दा मैले त्यहाँ
 झपक्कै रात पर्न थालिसकेको छ ल

बैगुनी यो दुनियामा मनहरु बाँड्द बाँड्दै
अपमानित हुन थालिसकेको छु l
थामेर हातहरु, छोड्दै जोडेर मनहरु तोड्दै
गर्न थालिसकेको छ यो दुनिया, त्यसैले
त्यसैले आमा तिम्रो सपना पुरा हुन्न क्यारे
थालनीतिरै असफल हुन थालिसकेको छु l

अस्ताए कुमार कान्छा

..............शायद अन्तिम समयमा निस्केको कुमार कान्छाको एल्बम ( साइनो ) भित्र संग्रहित गित उत्त एल्बममा कुमार कान्छाको एकल आवाज र आलोकश्रीको एकल संगीत रहेको छ

 हास्नु पनि जिन्दगी रुनु पनि जिन्दगी
 भोली केहि हुन्छ भन्ने आशा पनि जिन्दगी

सुख पनि जिन्दगी हो दुख पनि जिन्दगी
भर थेग गरेर चलाएर बाच्नु पनि जिन्दगी






बिछोड पनि हो जिन्दगी संगम पनि जिन्दगी
खुल्ला आकाशमा रम्दै हिडनु पनि जिन्दगी

"Whenever, Wherever"

Sakira

Lucky you were born that far away so
We could both make fun of distance
Lucky that I love a foreign land for
The lucky fact of your existence

Baby I would climb the Andes solely
To count the freckles on your body
Never could imagine there were only
Ten Million ways to love somebody

Le ro lo le lo le, Le ro lo le lo le
Can't you see
I'm at your feet

Whenever, wherever
We're meant to be together
I'll be there and you'll be near
And that's the deal my dear

Thereover, hereunder
You'll never have to wonder
We can always play by ear
But that's the deal my dear

Lucky that my lips not only mumble
They spill kisses like a fountain
Lucky that my breasts are small and humble
So you don't confuse them with mountains
Lucky I have strong legs like my mother
To run for cover when I need it
And these two eyes that for no other
The day you leave will cry a river

Le ro le le lo le, Le ro le le lo le
At your feet
I'm at your feet

Whenever, wherever
We're meant to be together
I'll be there and you'll be near
And that's the deal my dear

Thereover, hereunder
You'll never have to wonder
We can always play by ear
But that's the deal my dear

Le ro le le lo le, Le ro le le lo le
Think out loud
Say it again

Le ro lo le lo le lo le
Tell me one more time
That you'll live
Lost in my eyes

Whenever, wherever
We're meant to be together
I'll be there and you'll be near
And that's the deal my dear

Thereover, hereunder
You've got me head over heels
There's nothing left to fear
If you really feel the way I feel 

LOVE

एक जोडीले आत्महत्या गर्ने निर्णय गरेछ र धरहरा बाट पहिला प्रेमीले हामफालेछ । त्यतिकैमा प्रेमिकाले आँखा बन्द गरेछ र भनेछ " माया त अन्धो हुन्छ " र फर्केर गईछ । यो देखेर प्रेमीले पनि यो भन्दै आफ्नो प्याराशुट खोलेछ " माया त कहिले पनि मर्दैन " ।

फेसबुक बन्द हुने हावा खबर नि पत्याएछन्

By Landscope Pill, on January 10th, 2011

खासमा गम्भीर कुरै हैन।

• अर्को ग्रहका यानले पृथ्वीमा यही वर्ष आक्रमण गर्ने।
• माइकल ज्याक्सनले आफू मरेको नाटक गरेका हुन्।
• आफ्नो आत्मा शैतानहरुलाई कसरी बेच्‍ने ?

आदि हावाहावा हँसाउने खबर राख्‍ने एउटा साइट विक्ली वर्ल्ड न्युजले एउटा त्यस्तै उट्पट्याङ्गे खबर छापेछ- आउँदो मार्च १५ तारिखदेखि फेसबुक बन्द हुने। त्यस्तै हावा खबर राख्‍ने साइटले यो खबर राखेको नयाँ कुरा भएन, नयाँ कुरा त यसले विश्वभर फैलाएको हल्ला पो भयो त। फेसबुक बन्द हुँदैछ भन्ने हल्ला फेसबुक र ट्विटरहरुमार्फत् विश्वभर यसरी फैलियो कि फेसबुक स्वयंले ‘ए बाबा, हामीले बन्द गर्न लागेका हैनौँ’ भनेर भन्नुपर्‍यो।

माया...............

linked By Kyamazzk.com.

."म रुपेश कहाँ पुगेर आउछु, केही जरुरी कुरा गर्नुछ । शायद दुई घण्टा जतिमा फर्किन्छु होला । " जीवनले आफ्नी श्रीमती ज्योतिलाई यति कुरा बताउदै मध्यान्हको चर्को घाममा सरासर हिड्यो । संयोगबश बाटैमा जीवनको रुपेशसँग भेट भयो । आवश्यक कुरा गरेर उ २० मिनेटमै घर फर्कियो । उ सरासर आफ्नो कोठामा आयो र ढप्काइएको ढोका ठेलेर भित्र पस्यो । तर त्यहा श्रीमती ज्योति र भद्रमान यौनक्रिडा गरिरहेका थिए । सो दृष्य देखेर जीवन किंकर्तब्यविमुढ भयो । आँखाहरुले धोका दिएको आभाष भयो । मनले केही ठोस् निर्णय लिन सकेन । सपना देखेको झझल्को भयो ।

अप्रत्याशित रुपमा जीवनलाई कोठामा देखेर दुबैजना सम्हालिए तर उनिहरु नग्न अवस्थामा थिए । शरीरमा कपडाको धरो पनि नभएकोले भुईमा थुपारेको कपडा लिन हात बढाउनु आगावै जीवनले भुइको कपडा टिपेर बाहिर आगनमा हुर्याइदियो । स्वास्नीको चर्तिकलाबाट हिनताबोध भएको जीवनको शरीरमा रिसको पारो उग्र भएर चढ्यो । आफुलाई साक्षात यमराजको रुपमा उभ्याएर हतारमा यौनपिपासुहरुले लगाउन बिर्सेंको ढोकाको आग्लो समायो अनी बम्क्यो - "थुईक्क रण्डी , कलंकिनी , यही जात्रा देखाउन मलाई अस्पताल लगी २-२ महिना सेवा गरेर बचाएको ? वेश्या , मलाई पहिल्यै घाँटी कसेर किन मार्न सकिनस र अहिले जिउदै मरेतुल्य बनाइस ?" उसले श्रीमतीलाई खुब भकुर्यो , कपाल जगल्ट्यायो , लात बजार्यो । रगतको भल बग्ने गरी हानेर थिलथिलो पार्यो ।

"गुहार गुहार ज्यान मर्न आट्यो, बचाउ!" आफुलाई समेट आईपर्नसक्ने प्रहारबाट त्रसित भएर भद्रमान सहयोगको लागि चिच्यायो । भुइँमा लडेर चित खाएकी ज्योति भने पानी पानी भन्दै बर्बराउन थाली । जीवनका हातखुट्टा निस्कृय भएर ज्योतिमाथि खनिन छाडे । भद्रमानले घरबाहिर कतै वन, जङ्गल, धारा, एकान्तस्थलमा जवर्जस्ती बलात्कार गरेको थिएन । त्यसैले जीवन भद्रमानमाथि जाइलागेन । आफ्नो घरमा मध्य दिउँसो त्यस्तो कार्य गर्नु सबै दोष स्वास्नीको थियो । स्वास्नीलाई त्यही अवस्थामा मार्न सक्दथ्यो तर उसले मार्न चाहेन, भोली कानुनी बन्धनबाट आफुमाथि आईपर्ने ब्ववधानहरुबारे उ पूर्ण परिचित थियो ।

उसले बिज्ञान बिषयमा पहिलो श्रेणीमा अमेरिकाबाट एम. ए. पास गरेको थियो । बिज्ञानका अनेकौ अनौठा र आस्चर्यजनक आविष्कारहरु गर्न सफल थियो जीवन । गरीब र जेहेन्दार विद्यार्थीको रुपमा छात्रबृत्ति पाएर अध्ययन गर्न अमेरिका पुगेको जीवनलाई राजनैतिक खिचातानीबाट छात्रबृत्ति समाप्त पारेर स्वदेश झिकाइएपछि उसका अध्ययनहरु पुरा हुन पाएनन । नयाँ अनुसन्धानको क्रम पनि आर्थिक समस्याले गर्दा त्यसै बिलाएर गएको थियो । जतिबेला जीवनलाई जागिर खान आजन्म अयोग्य घोषित गरिएको थियो, त्यति बेलादेखि नै बिज्ञानका अनुसन्धानात्मक आविष्कारहरु नगर्ने प्रण गर्दै किसान भएर गाँउमै जिन्दगी बिताइरहेको थियो ।

गुहारको शब्द सुनेर आएका छिमेकीहरु लाठा र मुग्रा बोकेर कोठा भित्र पसे तर त्यहाको दृष्य देखेर सबै चुपचाप रहे । ज्योति र भद्रमानको दिगम्बर भेषको अर्थ बुझ्न निमेषभर लागेन तिनिहरुलाई । थुइक्क 'अगतिनी नकचरी' भन्दै आगनमा मिल्काइएका कपडाहरु छिमेकीहरुले भित्र हुर्याइदिए ।

लुगा लगाएर भद्रमान बाहिर आयो , मानौ उ कुनै कालखण्डबाट बाँचेर आए जस्तो थियो ।उ चुपचाप अगाडि बढ्यो र केही क्षणमै अदृष्य भयो । उसको बारेमा कसैले कुनै टिप्पणी गर्ने आँट गरेनन किनभने उ गाउँको प्रतिष्ठित साहु ईन्द्रमानको छोरा थियो । त्यहा रमितेहरुको कुनै ठुलो मेला लागे जस्तै जात्रा थियो ।

"कस्ती अलच्छिनी रहिछ? यो गाउँको अब के इज्जत रह्यो र ? यो त गाउँकै कलंक हो, यस्तीलाई त वेष्यालय पठाउनुपर्छ । यसलाई गाउँमै रहन दिए हाम्रा छोरीचेली बिग्रन के बेर ?"- रमितेभित्रका नारीआवाजहरु गुण्जिरहेका थिए ।

"के गर्छस ए जीवने यो अलच्छिनीलाई ?"- पण्डित वेदनिधिको आवाजले कोलाहलपूर्ण बातावरणमा सन्नाटा छायो ।

- "के गर्नु नि अब यस्ती लबस्तरीलाई, छोड्पत्र गरिदिनुपर्‍यो, जोसुकैसँग मरोस ।"

"हो हो , जीवन नानीले भनेको ठीक हो , यस बेस्सेलाई त रण्डिकोठी पुर्‍याउनु पर्छ" - शुभद्रा बज्यैले आफ्नो तिक्तता पोखिन । पण्डित्नी आमाले आश्वासन दिदै भनिन - "यसलाई अबचाँही यो गाउँमा राख्नुचाँही हुन्न है , जीवन नानीको लागि कती चोखी कन्याहरु यही गाउँमा पाईन्छन ।"

"ठिकै त हो यसले गती छोडि भन्दैमा त्यसै बस्ने पनि कुरा त भएन नि , बिहे त गरिहाल्नुपर्छ" - मुखियानी आमैको राय थियो ।

"लौ साँझ पनि परिसक्यो , बिहान सबै भेला भएर छुटानाम गरिदिउँला " - पण्डित बाले सभा नै विसर्जन गरिदिए । "हात नछाडेस नि मर्ली" - पर पुगिसकेका पण्डित बाले जीवनलाई सम्झाए । अघिको बिशाल भिड सबै शुन्य भयो ।

आजसम्म कहिल्य भोकै सुतेको निवन्लाई थाहा थिएन । घरभित्र आगो र बत्ती नबलेको उसलाई सम्झना भएन तर आजको साँझ आगो बत्ती बलेन जीवनको घरमा , भोकै सुत्यो । कोल्टे फेर्यो , निदाउने प्रयास गर्‍यो , अहँ निदाउनै सकेन । भोको पेटले निन्द्रालाई भगाईदियो , उ कल्पनामा लिन भयो ।

"आखिर मलाई ज्योतिले किन ढोका दिई?" - प्रश्न उब्जियो ।

उ विवाह अगाडिको भुतकालमा प्रवेश गर्‍यो । एक-आपसमा गरेका प्रेम-प्रसंगका बाचाहरु र कसमहरु ताजा भएर आए उसको मानसपटलमा । "ज्योति, तिमीलाई त मैले आफ्नो बनाइसके, मन मन्दिरमा सजाइसके, तिम्रो अन्तिम निर्णय के छ ?" , "जीवन तिमीविना म एक पल पनि रहन सक्दिन, म तिम्रो साथ रहेर तिम्रो सुख दु:खमा साथ दिन चाहन्छु , तिम्रो प्रेममा म पागल हुन आँटिसकें" , "के यो हाम्रो प्रेम खुशी सधैंभरि रहला ? भोली तिमीले कतै धोका दियौ भने ?" यो प्रश्नसङै ज्योतिका आँखामा टिलपिल आँसु छचल्किएका थिए , त्यतिखेर उ निकै उदास देखिन्थी र भन्थी - "लाख-लाख कसम जीवन, यो कुरा म सपनामा पनि सोच्न सक्दिन । यो जन्म त के सात जन्मसम्म पनि म तिम्रै हुन चाहन्छु र तिम्रै हुँ ।"

विवाहित जीवनपछिका ज्योतिका खोटहरु केलाउने प्रयास गर्‍यो जीवनले । गहिरिएर सम्झियो । एक रत्तिभर उसको खोट भेटेन । उ सर्वगुणसम्पन्न थिई । बत्तिसै लक्षणले युक्त थिई । घर-व्यवहार, मान-सम्मान, स्वागत-सत्कार सबै ठीक थियो । गाउँलेहरु कुरा गर्दथे - "घर-परिवार त त्यस्तो होस् न जीवन र ज्योतिको जस्तो , खस्रो मसिनो केही छैन, साह्रै मिलेका परेवाको जोडीजस्ता ।"

जीवन नराम्रो सँग झस्कियो - "आखिर किन भद्रेसँग सल्कीइ त ?" उसले कुनै निर्णय निकाल्न सकेन , मस्तिष्क भारी भएर आयो । कतै ज्योतिलाई डरलाग्दो बाध्यता पो आईलाग्यो कि ? मलाई किन बताईन ? त्यस्तो अवस्था भएमा बताउने मौका पाईन कि ? पछि बताउने थिई कि ? जीवनको मनमा प्रश्न माथि प्रश्न उब्जियो - "त्यस्ती पतिव्रता नारी थिई , पक्कै दालमा केही कालो छ । " उसले अहिल्य गएर ज्योतिलाई वास्तविकता सोध्ने विचार गर्‍यो - "मेरो नजरमा ज्योति निर्दोष ठहरिई भने ?" उ पुन नराम्रो सँग झस्कियो , यहाँको समाज, गाउले, दिउसोका रमिते, भोलि ज्योतिलाई पुन आँफैले अपनाउनुपरेमा आफुउपर हुने छिछी र दुरदुर, सबैका मुखबाट निक्लिने व्यंग्यवाण आदि कुरा मनमा उब्जेकाले उ द्विविधामा पर्‍यो ।

मद्यरातमा अचानक उठेर उसले बत्ती बाल्यो । ज्योति लडेको ठाउँमा गयो । ज्योति एउटा निर्जिव काठको मुढा लडेझै भुईमा लडेकि थिई । शायद थिलथिलो भएको शरीरलाई विश्राम दिनको निमित उसका आँखा बन्द थिए । जीवनलाई स्वास्नीको माया उर्लेर आयो । उसलाई अहिल्यै गम्लङग अँगालो हालौ जस्तो भयो । आँखाबाट तपतप आँसु चुहिए । जीवन एउटा कोठामा गयो, जहाँ उसले आफ्नो अध्ययनको क्रममा केही अपूर्ण आविस्कारहरु थन्क्याएको थियो ।

बिहानै देखी जीवनको घरमा मानिसहरुको चहलपहल बढेको थियो । युद्द जितेको सिपाहीजस्तै सबै प्रसन्न मुद्रामा थिए । सयौं संख्यामा विवाहित महिला र पुरुषहरु उपस्थित थिए । बिसौं जना कुमारी केटीहरु आगनको केही पर गुनगुन गरिरहेका थिए । आगनको विचमा ओछ्याइएको राडिमा पण्डित बा, मुखिया, बहिदार, खड्का दाजु आदि लेखापढी गर्न बसेका थिए ।

"लौ अब काम कुरोतिर आउँ हैन ?" कागज कलम निकालेर चश्मा मिलाउदै गरेका पण्डित बाको आवाजले वातावरण शान्तमय बनाइदियो । उनले सबैको ध्यान केन्द्रित गर्दै भने - "देख्दिन नि नकचरिलाई, भित्रै मरेकी छ् लवस्तरी?" जीवनले भित्र गएर एक निर्जिव डोरी ताने सरह ज्योतिलाई घिसारेर ल्यायो । ज्योति थचक्क पिंढीमा बसी, अपराधिनी भएर, ढलपल ढलपल गर्दै भुँई हेरेर, उदास र कुरुप अनुरार लिएर । "हिजोदेखी ज्योति समाजमा अनुहार देखाउन लायक छैन , यस्ती पतित आईमाइको अनुहार एकाबिहानै हेरेमा अगति परिन्छ बुझ्यौ ?" - ८० बर्षिया बुढी हजुरआमाले आफ्नो तिक्त भाव पोखिन ।

"यस्तो लोग्नेलाई जिउदै मरेतुल्य पारी लवस्तरिले" - पण्डित्नी आमाले आफ्नो विचार व्यक्त गरिन ।" खडकिनी भाउजु भने यसरी बर्बराइन - "यसले त कति नाठा खेलाई खेलाई, हिजो मात्र भेटेको र पो, बरु गर्भमै तुहिनु नि ।" "अब चाँहि यो गाउँको ईज्जत रहेन" -वहिदार्नी बम्किईन ।

"सुनिस पापिनी समाजको कुरा ? ८० बर्षिया हजुर आमालाई कती घृणा उब्जेको छ तँदेखि ? तेरो व्यहोरादेखि । पण्डित्नी आमा पनि कती चिन्तित हुनु हुन्छ , अब हाम्रा छोरीचेली पनि बिग्रलान भनेर , थुक्क मोरी !" जीवनले ज्योतिको मुखैमा थुकिदियो । प्रतिकारको प्रश्न थिएन । देब्रे हातले आफ्नो अनुहारको थुक पुछी ज्योतिले । जीवनले ज्योतितिर हेर्दै भन्यो - "हेर, यो गाउँका आमा, दिदिबहिनी, छोरीचेलीहरु कती पवित्र, चोखा, निष्कलंक र पतिव्रता छन । आफ्नो लोग्नेको सतित्वमा कती अडिग रहेका छन , तँ रण्डीलाई अहिल्यै देखाइदिन्छु ।"

"जीवन डौडेर घरभित्र पस्यो । उ आफ्नो अधुरा आविष्कारहरु राखेको कोठामा गएर एउटा टेलिभिजन जस्तो यन्त्र हातमा बोकेर आयो । गोजिबाट २ जोडी ब्याट्री निकालेर यन्त्रमा लगायो । यन्त्रको स्क्रिन उज्यालो भएर आयो । यन्त्रलाई सबैले देख्ने गरी राख्यो र ज्योतिलाई तानेर उसका दुबै हात दुईटा एरिएलमा छुवायो ।

अचम्म, घोर अचम्म, स्क्रिनमा जीवनको तस्विरका साथ साथै भद्रमान र ज्योतिको आपत्तिजनक तस्विर देखियो । तुरुन्तै खडकीनि भाउजुको काखमा बसेकी ३ वर्षकी बच्चीलाई तानेर यन्त्रमा त्यसरीनै छुवाइदियो, जसरी त्योतिलाई छुवाएको थियो । स्क्रिनमा केही पनि देखिएन, स्क्रिन कालो भएर गयो । त्यहाँ कुनै मानव आकृति देखिएन ।

"देख्नुभो समाजका सबै यो यन्त्र नारीको सतित्व जाँच गर्ने यन्त्र हो । धेरै समय र परीश्रम लगाएर मैले बनाएको हुँ । जसलाई आज बिहान मात्र पूर्णरुपले बनाइसकेको हुँ । यहाँ भद्रे देखियो, कारण यो रण्डी भद्रेसँग सल्केकी थिई । पचासौ बर्ष अघिदेखीको आकृति आउछ यो यन्त्रमा । नारी जतिजना सँग सल्किएकी हुन्छे, त्यती जनाकै आपत्तिजनक तस्विर उतारिदिन्छ यो यन्त्रले । कसैले धोका दिन सक्दैन यस यन्त्रलाई" - जीवनले सबैलाई यन्त्रको वास्ततिकता बतायो ।

"ल हजुरआमा, तपाईं यो यन्त्र छोएर आफु पतिब्रता भएको प्रमाणित गरिदिनुहोस् त हेरुन सबैजना" - जीवनले ८० वर्षिया वृद्दाको हात तानेर यन्त्रमा छुवाउन खोज्यो ।

"ए बाबु मलाई त पिसाबले च्यापेको छ, गएँ है" - कुनै पहललानको जस्तो बल निकालेर जीवनको हातबाट आफ्नु हात खुस्काएर हजुरमामा हिडिन ।

- "पण्डित्नी आमा तपाईं आउनुहोस् त ।"

"हत्तेरिका केटाकेटीहरुलाई स्कुल पठाउनुपर्ने, हतार भयो" - पन्डित्नी आमा पनि फालहालिन ।

"भैसीलाई खोले पकाउनुपर्ने" - खडकिनी भाउजु पनि लुसुक्क निस्किन ।

"मुखियानी आमा, तपाईं आएर छोइदिनुहोस् त" - जीवनले आग्रह गर्‍यो ।

"ला मैले त मुलढोका नलगाइ पो आएछु" - मुखियानी फट्फटाइन ।

"बाच्छो छोडेको थिएँ, ला ! मैले त बाध्नै पो बिर्सेंछु" - बहिदार्नी पनि टाप कसिन ।

"यो लोग्नेस्वास्नीको आपसी कुरा के हेरिरहनु" - यन्त्रको एरियल छुवाउन ल्याइहाला कि भन्ने डरले सुशिला गुरुआमा पनि सुईँकिईन ।

केही क्षणमै सबै नारीहरु एक-एक बहाना बनाउदै चिप्लिए । माथिल्लो पट्टी बसेका पुरुषहरु कोही छैनन, चश्मा नलागाए आँखै नदेख्ने पण्डित बा र लौरो नटेकी हिंड्नै नसक्ने वहिदार बा पनि चश्मा र लौरो छोडेर कता हुईँकिए ? सबै बुझ्यो जीवनले, नबुझ्ने कुरा पनि थिएन । उ महान विद्वान बैज्ञानिक थियो । "के यि सबै नारीहरु ..." - जीवनले बिचार गर्‍यो ।

त्यत्रो बिशाल भिड सबै शुन्य थियो, थिए त जीवन, ज्योति र यन्त्र । ज्योति उदास भएर पिंढीमा बसिरहेकी थिई । ज्योतिलाई च्याप्प समाइ खाट्मा लगेर सुताइदियो । तातो दुध उमालेर १ गिलास खान दियो - "यो दुध खा" "तपाइ पनि खानुस्" - ज्योतिको कुनै ब्यङग थिएन । पछि खान्छु भनेर केही झर्किदै भुईँमा थ्याच्च बस्यो जीवन । ज्योतिले भनी - "माथी खाट्मै बस्नुभए ... ।" बोली पुरा हुन नपाउदै जीवनले भन्यो - "पर्दैन" । बलिरहेको आगो चुलोमा सार्यो । हिजोकै बासी पानी हालेर डेक्ची बसायो अनी चामल केलाउन लाग्यो । "के जान्नु हुन्छ र भात पकाउन ?" - उताबाट ज्योतिको श्वासमात्रको आवाज आयो । "चुपचाप सुतिराख म जान्दछु" - जीवनले आवश्यकता भन्दा चर्को स्वर गर्‍यो । उसले थालमा भात पस्किएर लिएर गयो ।

- "उतै गएर खान्छु नि ।"

- "सक्दिनस ।"

गिलासबाट पानी तानेर जीवनले ज्योतिको हात धोइ दियो । "तपाई पहिला खानुस् न" - ज्योतिले आफु पत्नी भएको महसुस गराई ।

पछि नै खान्छु भन्दै बटुकिमा दही, नौनिको डल्लो, अचारको पित्को हालेर जीवनले ज्योतिलाई भात खुवायो । "भाँडा त म आँफै माझ्छु है" - ज्योतिको आवाज आयो । "सक्दिनस ढल्किराख न ।" - भाडा मस्काउदै जीवन करायो ।

"म केही समय पछि आउछु सुतिरहनु, बाहिर ननिक्लनु, खाटमुनी चुठुवा राखीदिएको छु ।" ज्योतिलाई यती कुरा भनी ढोका ढप्क्याएर जीवन कतै हिड्यो । साँझ पर्न लागेपछि मात्र हातमा धेरै जडिबुटीहरु लिएर आयो । साँझको खाना खाए पछि मनतातो तेल लिएर ज्योति सुतेको ठाउँमा गयो । ज्योतिको शरीरमा मालिस गर्दै जीवन बोल्यो - "यो झोल घट्घटी पि, यसले दुखाई निको हुन्छ, रगत बडाउछ, तागत दिन्छ, घाऊ पुरिन्छ, कपाल उमार्दछ ।" जीवनले ज्योतिलाई सम्झाई बुझाईइ जडिबुटी, झोल, ओखतिहरु खुवायो । निकै बेर्को मौनता पछि जीवनले शान्ती भङग गर्दै सोध्यो - "आखिर तैले किन त्यसो गरिस ? मलाई किन धोका दिईस ?"

- "बाध्यताबश ।"

- "त्यस्तो बाध्यता के थियो ?"

- "तपाईको जिन्दगी बच्चाउन, तपाईंलाई मर्न नदिन ।"

- "कसरी ?" जीवन स्वास्नीको निश्छल भाव सुन्न उत्सुक भयो ।

- "तपाई बिरामी भएर अस्पातल पुर्याएपछि थाहा भयो, तपाईंको कालेजो बिग्रिसकेको छ र तुरुन्त अप्रेशन नगरे बाँच्न मुस्किल छ । अप्रेशन गर्न आवश्यक रु ३० हजार जम्मा गर्न नसक्दा यस्तो अवस्था आईलाग्यो ।"

- "त्यो त दुईमहिना अगाडिको कुरा हो ।"

- "त्यस अपराधीले शर्त राखेको थियो ।"

- "कस्तो शर्त ?"

- "उसले ३० हजार दिए बापत मलाई भनेको समय र स्थानमा म उपस्थित हुनु पर्ने र जम्मा दश पटक यस्तो गर्नु पर्ने बाध्यता खडा गरेको थियो ।"

- "मलाई किन बताइनस त ?"

- "अझ अर्को शर्त पनि थियो, मैले एक पटक पनि नामन्जुर गरेमा ३० हजारको ६० हजार तिर्ने गरी कागज गराएको थियो र नामन्जुर गरेमा सार्वजनिक बेईज्जत गर्न भनी प्रथम पटकमै मेरो केही नग्न तस्विर खिचेको थियो । मैले यसै कारणले बताउन सकिन । हिजो दिउसो दशौ पटक थियो । कागज र नग्न फोटो च्यातिएको दिन, अनि म मुक्त भएको दिन पनि हिजै थियो । च्यातिएका कागज र फोटोहरु उ त्यही छन ।"

- "अनि मलाई मर्न दिनु पर्दैन त ।"

- "तपाईको जिन्दगी बाँच्छ भने म कलंकित, तिरस्कृत र अयोग्य भएर आफ्नो शरीर समेत गुमाउन चाहन्छु । हजुरकै मायाले मैले यो सबै गरेको हुँ । धोका दिने ईच्छा थिएन ।" जीवनले ज्योतिलाई कसेर आफ्नो बाहुपासमा लियो " तँ पतित, कलंकिनी केही भएकी छैनस । मेरो नजर त के, यो गाँउ र समाज सबैको नजरमा पवित्र र चोखी छेस, पवित्र सिता र देवीजस्तै । जीवनले पनि आफ्नो गलाको हृदयबाट आएको हिक्कालाई थाम्न सकेन र असिम मायाले गर्दा ज्योतिलाई धेरै बेरसम्म चुमिरह्यो...................................

Justin Bieber Love Me

My friends say I’m a fool to think
That you’re the one for me
I guess I’m just a sucker for love
‘Cuz honestly the truth is that
You know I’m never leavin’
‘Cuz you’re my angel sent from above
Baby you can do no wrong
My money is yours
Give you little more because I love ya, love ya
With me, girl, is where you belong
Just stay right here
I promise my dear I’ll put nothin above ya. above ya
Love me, Love me

Say that you love me
Fool me, Fool me
Oh how you do me
Kiss me, Kiss me
Say that you miss me
Tell me what I wanna hear
Tell me you (love me)
Love me, Love me
Say that you love me
Fool me, Fool me
Oh how you do me
Kiss me, Kiss me
Say that you miss me
Tell me what I wanna hear
Tell me u love me
People try to tell me
But I still refuse to listen
Cuz they don’t get to spend time with you
A minute with you is worth more than
A thousand days without your love, oh your love
Baby you can do no wrong
My money is yours
Give you little more because I love ya, love ya
With me, girl, is where you belong

Just stay right here
I promise my dear I’ll put nothin above ya. above ya
Love me, Love me
Say that you love me
Fool me, Fool me
Oh how you do me
Kiss me , kiss me
Say that u miss me
Tell me what I wanna hear
Tell me you love me.
Love me, Love me
Say that you love me
Fool me, Fool me
Oh how you do me
Kiss me , kiss me
Say that u miss me
Tell me what I wanna hear
Tell me you love me.
My heart is blind but I don’t care
‘Cuz when I’m with you everything has disappeared
And every time I hold you near
I never wanna let you go, oh
Love me, Love me
Say that you love me
Fool me, Fool me
Oh how you do me
Kiss me , kiss me
Say that u miss me
Tell me what I wanna hear
Tell me you love me.
Love me, Love me
Say that you love me
Fool me, Fool me
Oh how you do me
Kiss me , kiss me
Say that u miss me
Tell me what I wanna hear
Tell me you love me

हासै मिठो बातै मिठो रैछ हजुरको

हासै मिठो बातै मिठो रैछ हजुरको
नजरको तिरै मिठो रैछ हजुरको
सबै भन्दा माया मिठो रैछ हजुरको

जति हेरु त्यो नजरमा हेरु हेरु लाग्ने
मुहारको मन्द हासो चोरु चोरु लाग्ने
ज्यानै खाने हिस्सि मिठो रैछ हजुरको
नजरको तिरै मिठो रैछ हजुरको
सबै भन्दा माया मिठो रैछ हजुरको

मायालु त्यो मनको ढोका खोलु खोलु लाग्ने
सधै भरी संगै बसी बोलु बोलु लाग्ने
नजरको तिरै मिठो रैछ हजुरको
सबै भन्दा माया मिठो रैछ हजुरको
हासै मिठो बातै मिठो रैछ हजुरको




शब्द राजुबाबु श्रेष्ठ
संगित सुरेस अधिकारी
स्वर अन्जु पन्त

Unicode Nepali Type

Nepali Unicode